Elk jaar zijn er ruim een miljoen Nederlanders die een tekenbeet oplopen. Dit weekend ben ik er twee tegengekomen. Twee mensen, dus, die een tekenbeet hadden. Eigenlijk waren het kinderen, maar dat doet er niet toe. Wat er wel toe doet, is dat het hartstikke eng is, zo’n teek. Een moeder die de teek had verwijderd, vertelde me dat ze een bobbel zag met bewegende pootjes op het hoofd van haar zoon. Bewegende pootjes! Daar moet je toch niet aan denken. En hem er dan uittrekken zonder dat iets achterblijft. Ik heb altijd geleerd dat dat uittrekken met een draaiende beweging moet gebeuren omdat het anders alleen maar erger wordt. Gelukkig las ik nu net op internet dat dat niet meer hoeft.In maart was er in Nederland een speciale tekenweek. Goed getimed, want je moet op tijd voorlichten. Anders gaan al die mensen de natuur in zonder rekening te houden met de teek. Ik had tot vandaag nooit gehoord van de week van de teek, maar heb toch goed opgelet dit weekend. Heb nog geen teek kunnen ontdekken. Ook niet bij mijn kinderen. Maar je weet nooit of er in een klein hoekje of gaatje nog een zit. Ze houden namelijk van zachte warme plekjes. Goed in de gaten houden dus.
