Je hebt van die dorpen die beetje bij beetje alle winkels en andere faciliteiten verliezen. Eerst gaat de slager weg, dan de bakker en dan ook nog eens het postkantoor. Iedereen vertrekt. Dat voelt rot hoor, als je zo in de steek gelaten wordt. Ik heb ook in zo’n dorp gewoond, alleen toen waren de meeste winkels er nog. Nu woon ik in een stad met alles op loopafstand. En ja hoor, nu gaat het mij ook gebeuren. De slager is al uit onze straat verdwenen, de kaasboer, de C1000 (wel een Spar voor teruggekregen, maar ja, geen C1000) en nu gaat ook ons postagentschap er vandoor, inclusief de pinautomaat. Waar moet dat heen?Nu moet ik er wel bij vertellen dat er een straat verderop nog een slager is en dat er een postagentschap op vijf minuten fietsen is. Maar het gaat om het principe. Om al die winkeliers en postbanken die weggaan. Dat mag toch niet zomaar. Nog even en alle winkels verdwijnen uit onze winkelstraat. En wat komt daarvoor terug? Nog een kapper? De tiende. Ik maak me zorgen, je merkt het. Maar ik weet nog niet wat ik eraan ga doen. Wellicht later een vervolg.
