Avond. Kinderen op bed, buiten begint het te schemeren. Ik zit op de bank met een kopje koffie. Lekker moment. Niets moet. Maar dan zijn er ineens die tv en die laptop. Waarmee de hele wereld binnenkomt. E-mails met vragen, nieuws, werk dat je nog kunt doen, een vreselijke soap, een agenda die je kunt bijwerken. Ik doe het mezelf aan want ik had hem ook gewoon dicht kunnen laten. De tv uit kunnen laten. Maar de aantrekkingskracht van al die media is te groot.Een paar vakanties geleden zat ik elke avond met man voor de tent. Afwas weggewerkt, koffie, een boek op schoot en kijken naar de zonsondergang. Toen ik na die vakantie weer thuis was en het laptop/tv-moment had, deed ik resoluut m’n laptop dicht. Ik zou me niet meer gek laten maken. Wel op de bank, maar geen tv en geen laptop. Ik heb het een week volgehouden. Soms heb ik wel een avondje zonder laptop. Zoals gisteren toen ik ging sporten. Op weg naar huis keek ik binnen bij de huizen om te zien hoe de laptopsituatie daar was. Ik zag geen laptops tot mijn verbazing. Wel veel schreeuwende tv’s en een postzegelverzameling.
