'Waarom is zij nooit stout?' vroeg mijn zoon vanochtend. Z'n zus is nooit stout, en daar zit hij mee. Kan ik me ook wel voorstellen. Een zus hebben die altijd de liefste is, is natuurlijk niet leuk. 'Je zus is ook weleens stout hoor', stel ik hem gerust. 'Maar anders dan jij.' 'En ik', vraagt hij dan. 'Wat doe ik als zij stout is?' 'Dan ben jij superlief', zeg ik. En dat is nog waar ook. Raar mechanisme is dat. Is zoon stout, dan overtreft dochter zich in lief zijn. En andersom is het ook zo. Wat zou daar achter zitten?Kan ik hier nog een mooie link maken met de actualiteit misschien? Want dan schrijf ik tenminste nog echt iets relevants. Met de verkiezingen? Die kopmannen bijvoorbeeld, als de een stout is, is de ander dan ook ineens de liefste van de klas? Ik heb het debat gisteren niet gezien, maar ik vind dat soort debatten dan ook vaak een groot toneelstuk. Elkaar overtreffen, niet in lief zijn, maar in nog slimmer of doortrapter zijn, daar gaat het om. En dat die rare clown met dat gebleekte haar nu zoveel stemmen krijgt, daar begrijp ik echt niks van. Ik hoop dat gauw duidelijk wordt dat hij echt geen programma heeft. En ik hoop dat dat nog gebeurt vòòr de landelijke verkiezingen.
