De heks had een neus als een komma zo krom
en een vlassige vlecht met eens strikje erom.
Een pientere poes, een hoed van fluweel
en een bezem van brem, met een stevige steel.
Ooit kreeg ik dit boek toen mijn oudste dochter nog een baby was. Nu ken ik de tekst uit m'n hoofd en worden de pagina's bij elkaar gehouden met wat stukjes plakband. Stap maar op m'n bezemsteel, zo heet het. Toen ik het kreeg, had ik nooit gedacht dat het zo populair zou worden hier in huis. Het kan ook andersom. Pas dacht ik nog dat het boek van Volkskrantcolumnist Hanna Bervoets wel supergrappig zou zijn, maar niets was minder waar. En het boek van Paulien Cornelisse, dat ik eerder had afgedaan als zo'n boek dat iedereen cadeau krijgt maar nooit gelezen wordt, bleek nu weer het grappigste boek van het jaar.
Veel lezen, dat is volgens mij de enige manier om uit te vinden wat werkt en wat niet. En dat geldt ook voor kinderen. Geef kinderen veel en gevarieerd leesvoer, en ze gaan het uiteindelijk leuk vinden. En blijf voorlezen, want alle kinderen vinden dat leuk. Ik ook.
Lees ook artikel van Aleid Truijens over lezen in katern Jong van Volkskrant vandaag.
