Ga door twee klaphekjes. U gaat rechtdoor tussen een erehaag van forse beuken door en bereikt een knooppunt van paden. U blijft hier rechtdoor gaan op de met beuken omzoomde Koningslaan. Deze weg door de Onzalige Bossen legt u klimmend en dalend af. Mooi hè, zo’n erehaag. En Onzalige Bossen. Je zou bijna denken dat het de tekst uit een sprookje is, maar het is heel gewoon de beschrijving van een NS-wandeltocht. Afgelopen zondag ontvluchtte ik het Leids Ontzet om te wandelen van Dieren naar Rheden. Paddenstoelen, met bladeren bedekte heuvels en de zon die door de bomen scheen. Zo mooi.
De volgende dag, maandag, was ik weer aan het wandelen. Ook met zon, dat wel, maar verder leek niets op de omgeving van zondag. Schreeuwende muziek, gegil in de botsauto’s, plastic bekers op de grond en drommen mensen, die zich schuifelend voortbewogen . Kermis in Leiden. Een bijzonder evenement, maar fijn dat het weer voorbij is. Waar ik nog wel aan zit te denken is die geel-roze suikerspin die we gisteren kochten. Wij hadden de kleinste voor drie euro, maar er was er ook een van vijftien euro. Hoe groot zou zo’n ding zijn?
